Kako govoriti o Holokaustu?

Abstract

U radu će biti reči o medijskoj preradi/remedijalizaciji holokausta. Holokaust je, osim za direktne učesnike, nepojmljivo iskustvo za naredne generacije i izazov je pristupiti toj temi na objektivan način. Zbog malog broja dokumenata, svedoka koji su još uvek živi, raznih tvrdnji i kontraverzi, dolazi do brojnih obrada i dorada istorijskih činjenica koje svetlo bacaju na pojedinačne slučajeve tvoreći od njih medijsku senzaciju ili spektakl. Istorija i trauma bivaju eksploatisane zarad spektakla i masovne zabave u eri globalizacije (up. Finkelštajn 2005) i postaju proizvod produkcijskih kuća koje od toga razvijaju biznis (up. Kol 2000). Tako je istorijska trauma proizvod Holivuda, trivijalizovana, oblikovana tako da podilazi ukusu publike kroz plasiranje melodramskog sadržaja u populističkom tonu. Ona je sve primamljivija konzumentima što je dovelo do toga da se holokaust vremenom etablira kao dominantan brend na kinematografskom tržištu. Kroz rad će biti prikazane različite perspektive i moguće (zlo)upotrebe prikazivanja i tumačenja ovog događaja, a korpus istraživanja obuhvata najpoznatije filmske prikaze počevši od 50-ih godina 20. veka. Cilj rada neće biti prikazivanje sadržaja filmova i serija, već se nastoji da se, služeći se tezama teoretičara postmoderne, sagledaju kontekstualni trendovi unutar kojih su ovi filmovi nastali.