MODERNISTIČKI HUMANIZAM I FANTASTIČNE NEOSIMBOLIČKE PRETPOSTAVKE ROMANA MAJSTOR I MARGARITA MIHAILA BULGAKOVA

Abstract

Predmet naučnog rada ogleda se u određivanju romana „Majstor i Margarita” kao pretežno modernističke građevine sa naglaskom na humanističkim težnjama. Cilj rada odnosi se na formiranje analitičke intersekcije modernističkih tendencija Mihaila Bulgakova i avangardnih, akmeističkih i pretežno neosimbolističkih težnji moderne humanističke svesti u sovjetskoj Rusiji. Književno-istorijskim pretpostavkama konkretizuju se halkidonske teme intelektualne Rusije XX veka — simbolički podtekst hristolikosti. Rad upućuje na kolažiranu enciklopediju propadanja humanističkog subjekta (kontekst kulturnog stvaralaštva i položaj pisca) unutar totalitarnog režima. Sa sižejnog aspekta, biće postavljene hipoteze o strukturnoj podeli na dva narativna nivoa, i na taj način predložena prstenasta struktura ruskog formaliste Borisa Tomaševskog – „roman u romanuˮ. Sa aspekta modernih književnoteorijskih pretpostavki figuriraju Bahtinova „teorija polifonije”, kao i osnovne odlike fantastične književnosti, izražene u studiji Cvetana Todorova „Uvod u fantastičnu književnost”.