Glagolska vremena za kazivanje prošlih radnji u roman u Bestjelesna Branka Brđanina Bajovića

Abstract

U radu se analiziraju glagolska vremena kojima se označavaju prošle radnje u romanu Bestjelesna Branka Brđanina Bajovića. Radnje čije (iz)vršenje pripada prošlosti u srpskom jeziku mogu se kazivati kako oblicima kojima je to primarna funkcija (perfekat, pluskvamperfekat, aorist, imperfekat), tako i vremenski transponovanim glagolskim oblicima (prezent, potencijal, imperativ, futur I). Cilj ovoga rada jeste da utvrdimo inventar glagolskih vremena koja u romanu nastupaju u pomenutoj službi, a potom i da otkrijemo koji su to sintaksičko-semantički uslovi koji regulišu izbor konkretnog glagolskog oblika u datom tekstu. Takođe, od značaja je i razmatranje stilskih efekata koji se takvim odabirom postižu na narativnom planu.