Starost obojena demencijom u romanu Priča o starom kralju koji nije mogao pronaći svoj dom Arnoa Gajgera

Abstract

Arno Gajger (1968), jedan od najznačajnijih glasova savremene austrijske književne scene, pripoveda u romanu Priča o starom kralju koji nije mogao pronaći svoj dom (2011) o trećem dobu života svog oca, Avgusta Gajgera, koji već skoro dve decenije boluje od Alchajmerove bolesti. Kao negovatelj svog oca, on je pred izazovom savladavanja svih poteškoća koje starost i demencija nose sa sobom, a koja značajno utiču kako na bolesnika tako i na njegovo okruženje. Gajgerov roman u kome je prikazano kako on uranja u svet svog starog i dementnog oca i u njemu umesto očekivane praznine otkriva bogatstvo i vitalnost duha predstavlja sagu napisanu sa ciljem da život u starosti, kao i bolesti koje prate ovo doba, budu predstavljeni afirmativno, kao sastavni deo životnog ciklusa, a ne kao gubitak ličnosti i umanjenje kvaliteta života. U fokusu ovog rada nalazi se jezičko i motivsko raslojavanje odabranog korpusa sa ciljem osvešćenja postojećih predstava o staračkoj demenciji