Intertekstualnost putopisa u funkciji otkrivanja Drugog

Abstract

Polazeći od imagološke pretpostavke da nema neposrednog pogleda na stranu stvarnost, u radu se preispituju intertekstualne vrednosti putopisnog teksta. Preispituje se odnos prethodnih tekstova o drugom narodu i zemlji i neposrednog iskustva putnika, kao i njihov uticaj na konstruisanje nove slike Drugog. Razmatraju se motivi unošenja intertekstualnih elemenata i njihova uloga u otkrivanju ideologije putopisca, budući da se, prema imagološkim postulatima, u jednom istorijskom trenutku i u jednoj određenoj kulturi ne može pisati bilo šta o Drugom. Ističe se značaj slika koje su se vremenom pretvorile u stereotipe, a koje imagolozi kritički tumače uzimajući u obzir kada i u kom kontekstu su se formirali, kao i kada i kako je došlo do njihovog preobražaja ili zamene novim slikama iste stvarnosti. Studije intertekstualnosti onda doprinose otkrivanju značaja putopisa za konstrukciju alteriteta.