Reciklaža i ponovna upotreba voda nakon tretmana

Abstract

Neadekvatno upravljanje vodom ubrzava pražnjenje površinskih i podzemnih voda. Kvalitet vode je degradiran od strane domaćih i industrijskih izvora zagađenja. Reciklaža i ponovna upotreba vode može da smanji i spreči zagađenje, a postoji veliki broj prednosti - ekonomski i ekološki gledano - implementacije reciklirane vode u programe zajednice. Reciklirana voda može da sadrži više nivoe hranljivih materija, kao što je na pr. azot, nego pijaća voda. Primena reciklirane vode u poljoprivredi i za navodnjavanje pejzaža može da obezbedi dodatni izvor hranljivih materija i umanji potrebu za primenom sintetičkih đubriva. Najveća prepreka za ponovnu upotrebu voda nakon tretmana je averzija javnosti. Agresivne P kampanje u cilju obrazovanja zajednice o aktuelnim procesima tretmana i rezidualnim nivoima zagađivača su najbolji način za borbu protiv averzije javnosti. Tehnički faktor se često smatra najmanje važnim za uspešnu ponovnu upotrebu vode. Da bi se postigle adekvatne dezinfekcijske performanse, u kojima su fekalni pokazatelji ispod granica detekcije, preporučuje se primena predtretmana u cilju smanjenja koncentracije suspendovanih čestica. Ovo je od posebnog značaja ako se zračenje koristi za dezinfekciju. ombinacijom zračenja sa drugim agensima za dezinfekciju obezbeđuje se veća pouzdanost i veća efikasnost za inaktivaciju različitih vrsta mikro-organizama. Tokom poslednjih decenija, membranski tretman je odobren kao najbolja raspoloživa tehnologija za proizvodnju kvalitetne reciklirane vode za indirektnu ponovnu upotrebu i industrijsku primenu. Tehnologija koja napreduje najbrže u svetu me u membranskim procesima koji se koriste za prečišćavanje otpadnih voda je membranski bioreaktor (MB ). Reversna osmoza ( O) je jedan od najčešće korišćenih predtretmana nakon mikrofiltracija (MF) i ultrafiltracije (UF).