(NE)PODNOŠLjIVOSTI(NI)ŠTA SVETA - SVETKOVINA, TRAUMA I/ILI AFAZIJA PRELAZA

Abstract

Konstituenti sveta kao što su: istina, laž, smrt, život, i storija, svest i jezik odmeravaju se u kontekstu smene dveju poetika u srpskoj književnosti posle Drugog svetskog rata: modernističke i postmodernističke. Analitički, komparativni i deduktivni metod opredeljeni su kako na obeležavanje i sagledavanje me sta prela za, te očitovanja postmodernističkih referenci u delima Miloša Crnjanskog, bori slava Pekića i Milorada Pavića, tako i na pokušaj da se utvrde rezultati i sudbina postmodernizma. fenomen apokalipse razmatra se u vezi sa događajem postmodernističkog preispitivanja istorije, sa znanja, književnosti i čovekovog odnosa prema budućnosti. Budućnost, pokatkad apokaliptički preteća, obeležava izazov da se u odnosu na ono što dolazi odmeri i osmisli ono što je nasleđe jezika, mišljenja, kulturnih tragova.